Manuel Antonio - Damas mangrove forest

Vannacht heeft het mega geregend, maar ja, wat wil je als je in het regenwoud zit. Gelukkig klaarde het in de ochtend al snel op. De dames hadden een ochtend om te chillen. Wij zijn vanuit het hotel gaan wandelen naar het Manuel Antonio reservaat. Het park bleek pas om half 10 open te gaan omdat de rivier door het park buiten zijn oevers was getreden en dat moest even worden opgelost. Eenmaal in het park een mooie route gelopen. Onderweg weer van alles tegen gekomen: brulapen, capucijner apen, toekan en luiaard. Eén van de capucijner mannetjes vond Corné niet zo aardig. Ze slingeren door de bomen in troepen en de baas van het geheel vond dat er iets teveel foto’s gemaakt werden. Hij liet al een hele tijd zijn tanden zien en kwam steeds dichterbij. Nu schijn je die beesten niet te mogen aankijken en al helemaal niet je tanden te laten zien. Als Corné foto’s maakt dan laat hij onbewust zijn tanden zien en blijkbaar voelde de aap zich bedreigd. Hij kwam de boom uit en rende op ons af. We wisten niet hoe snel we weg moesten rennen maar hij bleef maar achter ons aankomen. Later hoorden we dat ze flink kunnen bijten, dus we zijn goed weg gekomen. Verderop hing er een mooie luiaard aan een palmboom op het strand. Tussen de middag nog even gezwommen bij het hotel. Daarna hebben we een tour gedaan door het mangrovebos bij Damas. Daar hadden we ook weer een enthousiaste gids (een Costa Ricaanse versie van Steve Erwing) die ons allerlei dieren liet zien: een bruine versie van de Jezus Christus lizard die over het water kan rennen, een boa constrictor opgerold in de boom, witte ibissen, kleine vleermuizen in een boom, gekleurde krabben, een kleine miereneter opgerold als een bruine tennisbal in de boom (hij leeft ’s nachts), en nog veel meer. Bij terugkomst weer de nodige potjes aarsloggen. Daarna weer inpakken want morgenochtend vroeg vertrekken we naar Corcovado. Daar moeten we onze auto parkeren en worden we per boot over een rivier naar ons “hotel” gebracht, waar we drie nachten zullen blijven. Dat is niet meer dan een hut met muggengaas voor de ramen, midden in het regenwoud. Geen luxe dus, en er zal wel geen internet zijn, laat staan bereik met onze telefoon. Het zal dus de komende dagen wel stil zijn. Als we er van terug komen is het alweer 2013, dus bij deze alvast de beste wensen!

 

Meer foto's